Ceramic Assemblages from Shipwrecks in Southeast Asia between the Last Half of the Eighteenth and Early Twentieth Centuries

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเรืออับปางที่พบในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 24–25  ซึ่งตรงกับสมัยรัตนโกสินทร์แห่งราชอาณาจักรสยาม รัชกาลที่ 1–7 (พ.ศ. 2325–2477) โดยศึกษาจากเรืออับปางทั้งหมด 6 ลำ ได้แก่ เรือเสม็ดงาม เรือไดอาน่า เรือเทคซิง เรือเดซารุ เรือฟรานซิส-แกร์เนียร์ และเรือท่าไคร้ ผลการศึกษาทำให้ทราบถึงพัฒนาการด้านเทคโนโลยีของเรือและสินค้าที่บรรทุกต่าง ๆ โดยเฉพาะเครื่องปั้นดินเผา ที่เป็นวัตถุบ่งบอกยุคสมัยที่พบในบริบทของการขนส่งทางทะเล องค์ความรู้ของงานวิจัยนี้ได้นำไปสอนใน คณะมนุษยศาสตร์และการจัดการการท่องเที่ยว เพื่อให้เข้าใจถึงเครื่องปั้นดินเผาสมัยโบราณที่เป็นแรงบันดาลใจในการผลิตเครื่องปั้นดินเผาขึ้นใหม่สำหรับเสิร์ฟอาหารในภัตตาคาร เพื่อสร้างเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์ให้ลูกค้าได้ซาบซึ้งถึงศิลปวัฒนธรรมแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเพื่อเข้าใจถึงประวัติศาสตร์พาณิชย์นาวีในช่วงสมัยรัตนโกสินทร์ ระหว่างรัชกาลที่ 1–7 รวมไปถึงการเป็นฐานข้อมูลให้กับนักวิชาการและบุคคลทั่วไปที่สนใจที่เข้ามาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

 


ข้อมูลในส่วนนี้สงวนสิทธิ์ไว้เฉพาะบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพ

กรุณากรอก Username ของท่าน โดยไม่ต้องตามด้วย @bumail.net หรือ @bu.ac.th

Sign in with your BU email without @bumail.net or @bu.ac.th